Vanaf het moment dat de industriële revolutie begon en mensen van een landbouwsamenleving naar een stedelijke samenleving verhuisden, werd het gebruikelijker om per post met elkaar te communiceren. In de tijd dat vrouwen nog thuis het huishouden deden, was een brievenbus vaak niet nodig. Als de postbezorger langskwam, werd er aangeklopt of kwam de bezorger achterom. Het poststuk werd afgegeven en er werd even gepraat.
Later veranderde dit omdat er steeds meer brieven en poststukken verstuurd werden. Veel huizen kregen toen een eenvoudige briefgleuf waar de poststukken of brieven door konden. Toen ook dit niet meer voldoende was, kwam de echte brievenbus in opkomst, waarin meerdere brieven konden worden opgeslagen.
Een andere reden voor de introductie van de brievenbus was de snelheid en efficiëntie van de postbezorging. In Nederland is de maximale afstand van een brievenbus tot de weg 10 meter. Wordt deze afstand overschreden, dan hoeft PostNL de brieven niet te bezorgen. Dit was een andere reden voor de komst van de brievenbus.
Een soortgelijke ontwikkeling vindt nu plaats met pakketbrievenbussen, hier later meer over.